Aardappelnematode: beschrijving, schaden, bestrijden

Inhoudsopgave:

Aardappelnematode: beschrijving, schaden, bestrijden
Aardappelnematode: beschrijving, schaden, bestrijden

Video: Aardappelnematode: beschrijving, schaden, bestrijden

Video: Aardappelnematode: beschrijving, schaden, bestrijden
Video: Hoe worden aardappelen verbouwd? | Doen Ze Dat Zo? 2024, Mei
Anonim

Aardappelnematode - een ziekte die wordt gekenmerkt door duidelijk zichtbare schade aan knollen (zie foto). De oorzaak van de ziekte is een kleine worm met een draadachtige vorm. Eigenlijk komt de naam van de ziekte "gouden aardappelnematode" van de naam van deze organismen ("nima" wordt vertaald als "draad" en "oides" als "vergelijkbaar" of "filamenteus"). In de natuur zijn deze kleine wormen te vinden in de oppervlaktelagen van de aarde (meestal tot 10 cm diep), en in het ijskoude water van Antarctica en in een hete bron. Er zijn er vooral veel in de bodem (enkele miljoenen per vierkante meter).

aardappel nematode
aardappel nematode

Lifestyle

Het aardappela altje doorboort de wand van de plantencel met zijn mondorgaan-speer en injecteert zijn speeksel erin, dat op zijn beurt de cel verwerkt tot materiaal dat verteerbaar is voor de worm en tegelijkertijd de beweging van de parasiet door de knol.

De meeste nematoden leggen hun eieren in de grond of direct op de wortels van de prooiplant. Het aardappela altje draagt op zichzelf nakomelingen en wordt een soort beschermende kamer. Elk zo'n kleine cyste kan tot driehonderd larven bevatten. levensduur (of beter gezegd,overleving) is vrij hoog - 10 jaar (of meer).

Berokkende schade

De larven die uit de cyste komen, beginnen onmiddellijk in de wortel van de plant door te dringen. De stof die het aardappela altje injecteert, vernietigt de knolcellen en remt daardoor de groei af. De stengels verdorren, de bladeren krimpen. De plant sleept een ellendig, pijnlijk bestaan voort. Het aardappela altje verspreidt zich zeer snel. Bovendien dringen veroorzakers van andere ziekten gemakkelijker door in de aangetaste knollen. Ja, en de nematoden dragen zelf virussen en bereiden bovendien de grond voor op andere pathogenen. Een knolnematode produceert bijvoorbeeld enzymen die de plant vatbaar maken voor Phytophthora.

Aardappel gouden nematode
Aardappel gouden nematode

Nematode is een quarantaine-object

"Zieke" aardappelen werden meegebracht uit Zuid-Amerika en de bergachtige streken van de Andes. Van daaruit verspreidde de nematode zich over de hele wereld. Tegenwoordig is de worm in 42 landen gevonden. En dit ondanks het feit dat de nematode een quarantaine-object is. Zoals u begrijpt, kan de parasitaire worm zelf geen afstanden van duizenden kilometers overbruggen. De persoon draagt ze. Hoe? Het is beschamend eenvoudig: met plantmateriaal, op de wielen van auto's, op irrigatiesystemen, op verwerkingsgereedschap en zelfs op de eigen schoenen.

Ziekten van het aardappela altje
Ziekten van het aardappela altje

Helaas zijn er steeds meer plaatsen van infectie met de parasiet. Het is mogelijk dat bij gebrek aan effectieve bestrijdingsmethoden aardappelziekten (nematode) overal worden opgelost.

Bescherming en preventie

Gezien dergelijkehoge schadelijkheid, alle tuinders en boeren die tekenen van schade aan groenten door deze parasiet constateren, wordt aangeraden dit onmiddellijk te melden aan de plantquarantaine-inspectie (er zijn vertegenwoordigers in alle regio's).

Nu kunnen we praten over het kweken van rassen die niet vatbaar zijn voor het a altje. Onder hen zijn "latona", "anosta", "Picasso" en "impala" (Holland).

Er zijn ook nieuwe medicijnen. Het nematicide bazamidegranulaat heeft zich al bewezen. Het wordt gebruikt voor het zaaien (planten), voornamelijk in gesloten grond onder tomaten en komkommers, door uniforme dispersie en opname in de grond van 40 g van het medicijn per vierkante meter. De bescherming van aardappelen met dit medicijn is nog niet onderzocht.

In sommige landen worden drastischer maatregelen genomen, van het behandelen van productiegebieden met heterophos (80 kg/ha) en thiazon (270 kg/ha) tot het begraven van geïnfecteerde bladeren in de grond, gevolgd door chlorering (gieten met bleekmiddel).

Aanbevolen: